Iedereen weet het, wijn komt voort uit de verwerking van druiven. Maar velen weten niet of de keuze en kwaliteit van de druivensoort belangrijk zijn bij het maken van wijn. Kun je wijn maken met elke druivensoort? En wat zijn de effecten van de druivensoort op de wijn ? Dat zoeken we uit.
Wat is een variëteit?
Allereerst is het belangrijk om te onthouden wat een druivensoort is. Hoewel nieuwelingen op het gebied van wijnproeven het vaak verwarren met de appellatie, duidt de druivensoort feitelijk de variëteit van de wijnstok aan. Wij onderscheiden dan:
- Zwarte druivensoorten , zoals Grenache Noir, Syrah of Cabernet Sauvignon. Ze worden voornamelijk gebruikt voor de productie van rode wijnen, maar ook van roséwijnen;
- Witte druivensoorten , zoals chardonnay, chenin blanc of zelfs viognier. Ze worden vooral gebruikt bij de samenstelling van witte wijnen en roséwijnen.
Wijndruivensoort en tafeldruivensoort
Over het algemeen zijn er twee categorieën druivensoorten: de druivensoorten die we als fruit consumeren en die we tafeldruivensoorten noemen, en de druivensoorten die we gebruiken om wijn te maken, die we wijndruivensoorten noemen.
Ze zijn allemaal eetbaar en het is heel goed mogelijk om wijndruiven te eten of wijn te maken van tafeldruiven. Maar de eigenschappen zijn niet ideaal: de wijn dreigt te zoet of te alcoholisch te worden, terwijl de wijndruiven in de mond vaak erg zuur zijn.
De druivensoorten in enkele cijfers
In Frankrijk worden ruim 300 verschillende druivensoorten vermeld. Gezien de 6.000 druivensoorten die over de hele wereld worden gebruikt, lijkt dit misschien niet veel, maar in werkelijkheid is het enorm, in verhouding tot de omvang van het grondgebied. Frankrijk is in feite een regio die bijzonder geschikt is voor de wijnbouw.
We vinden dan veel inheemse druivensoorten , maar ook druivensoorten uit andere landen, min of meer ver weg.
En om in detail te treden: van de duizenden druivensoorten die over de hele wereld worden gebruikt, vertegenwoordigen een goed dozijn alleen al meer dan 30% van het wijnbouwoppervlak in de wereld.
De classificatie van druivensoorten
Oorspronkelijk werden wijnstokken ingedeeld in druivensoorten, voornamelijk op basis van hun fysieke kenmerken (vorm van de bladeren, grootte en kleur van de druiven, enz.). Deze studie van wijnstokken bestemd voor de productie van wijn, genaamd ampelografie , blijft zeer empirisch en heeft niet veel nut voor wijnbouwers.
Het is dus aan hen om de verschillende druiven te bestuderen en de druivensoorten te ontdekken die het meest geschikt zijn voor het terroir . Elke zwarte of witte druivensoort heeft specifieke aanleg om zich te ontwikkelen, afhankelijk van het grondtype, of zelfs afhankelijk van de klimatologische omstandigheden.
Maar de keuze voor de druivensoort van een wijngaard heeft ook te maken met de verwachte eigenschappen van een wijn. Omdat elke druivensoort aroma's, een kleur en unieke kenmerken aan de wijnen biedt.
Behoud de kenmerken van een druivensoort
Om ervoor te zorgen dat een druivensoort dezelfde kenmerken behoudt, ongeacht de wijngaard waar deze wordt verbouwd en ongeacht het oogstjaar, gebruiken wijnbouwers verschillende reproductietechnieken.
De enttechniek
De meest gebruikte reproductietechniek voor druivenrassen in de wijnwereld is het enten . Het was in feite noodzakelijk om een oplossing te vinden om het feit tegen te gaan dat de zaden van een druif niet dezelfde wijnstok voortbrengen. Oenologen kwamen toen op het idee om twee verschillende druivensoorten naast elkaar te laten bestaan op dezelfde wijnstok. We verkrijgen dan twee delen:
- Een soort die als steun of onderstam dient;
- Een soort die als telg dient en de onderstam gebruikt om bladeren en fruit te produceren.
Het voordeel is dat je kunt profiteren van de kwaliteiten van de twee druivensoorten, om zo een krachtig wortelstelsel te verkrijgen, dat onder meer strijdt tegen wijnstokziekten.
Na de aanval van phylloxera, eind 19e eeuw, was het een Amerikaanse onderstam, beter resistent tegen deze bladluis, die erin slaagde het merendeel van de Franse wijngaarden te redden.
De laagjestechniek
Gelaagdheid is een andere reproductietechniek voor wijnstokken, waarbij een wijnstoktak wordt begraven . Er zullen zich dan wortels vormen, waardoor een onderwerp ontstaat dat identiek is aan het vorige. Deze techniek is heel oud, we vinden er verwijzingen naar in geschriften uit de 2e eeuw voor Christus.
De techniek van klonen en massaselectie
Vóór de jaren zeventig gebruikten wijnboeren de techniek van massaselectie. Met andere woorden, ze selecteerden hun beste wijnstokken en plantten hun takken direct in de grond.
Klonen heeft de overhand gekregen en maakt gebruik van een veel geavanceerdere techniek voor het analyseren van wijnplanten, om een unieke soort te verwijderen en deze op identieke wijze te reproduceren .
De druivensoort speelt dus een belangrijke, zelfs essentiële, rol bij het maken van wijn . Het is de basis van elk goed wijnjaar en is het onderwerp van nauwgezet werk van de wijnmaker en de oenoloog.
