Wijnliefhebbers weten dat roséwijn geen simpele mix is van rode wijn en witte wijn. De productie van deze frisse en zoete nectar is zelfs veel complexer dan dat, en de wijnmaker heeft de keuze tussen 3 technieken voor het vinificeren van roséwijn. Ontdek de verschillen tussen persroséwijn, saignée rosé en maceratierosé .
Het maken van roséwijn
Roséwijn is niet het resultaat van een simpele mix van witte wijn en rode wijn . Alleen de Champagne-wijnstreek is bevoegd deze techniek toe te passen. In werkelijkheid wordt roséwijn gemaakt van zwarte druivensoorten , zoals rode wijn. Het grote verschil is dat de wijnmaker het contact tussen het druivensap en de gekleurde pigmenten van de druivenschil sterk vermindert. Het is deze techniek die het mogelijk maakt een wijn te verkrijgen met een lichtroze kleur en zulke bijzondere aroma's.
De 3 technieken voor het maken van roséwijnen
Er zijn 3 verschillende technieken waarmee u roséwijnen kunt verkrijgen . Elk biedt vervolgens specifieke kenmerken aan de wijn, of het nu gaat om kleur, aroma's of zelfs tannines.
Roséwijn persen
Het persen van rosé , oftewel persrosé, wordt verkregen door na de oogst de druiventrossen direct te persen . Het proces wordt langzaam genoeg uitgevoerd zodat de pigmenten in de schil het sap kleuren en de aroma's zich verspreiden. Het sap wordt vervolgens in vaten geplaatst om de alcoholische gistingsfase te starten.
De kleur van de geperste rosé is dan heel helder en bij het proeven ontdekken we een frisse, tanninearme rosé, met lichte aroma's van bloemen, citrusvruchten en geel fruit. Roséwijnen geproduceerd door directe persing zijn niet geschikt voor veroudering, omdat ze niet voldoende tannines bevatten.
Maceratie roséwijn
De productie van maceratie roséwijn begint zoals die van rode wijn. De zwarte druiven ondergaan vervolgens ontsteling en pletten voordat ze in vaten worden geplaatst. De most blijft dus 2 tot 20 uur in maceratie , bij een temperatuur tussen 10 en 15°C. De anthocyanen en aroma's in de druivenschil zullen zo in het sap doordringen totdat de gewenste kleur is verkregen.
Vervolgens wordt de most geperst om het sap en de vaste resten (schillen en zaden) te scheiden.
De roséwijn van saignée
Saignée roséwijnen gebruiken een geheel andere wijnbereidingstechniek. In feite komen ze uit een vintage die bedoeld is om rode wijn te maken. Met andere woorden: de zwarte druiven worden na de oogst in vaten geplaatst en beginnen te macereren. Na een paar uur maceratie wordt het sap uit de bodem van de tank gehaald om apart te worden gevinifieerd. De rest van het sap blijft in vaten om rode wijn van te maken.
Goed om te weten: als het vat volledig opgebruikt is, spreken we niet meer van saignée rosé, maar van maceratie rosé.
Saignée-wijn is over het algemeen kleurrijker en tanninerijker. Hoe langer de maceratietijd, hoe wijnachtiger de rosé. Omgekeerd levert een korte maceratie meer gestructureerde en frisse roséwijnen op. Omdat ze meer tannines bevatten, zijn roséwijnen uit saignée over het algemeen geschikt voor rijping (4 tot 5 jaar).
Roséwijn maken is veel complexer dan het lijkt, en de verschillende technieken bieden gevarieerde resultaten. Waarom niet profiteren van een wijnproeverij om de verschillen te ontdekken tussen een persrosé, een saignée rosé en een maceratierosé ?
