Wat een genot om jezelf in een restaurant te trakteren op een glas wijn of een fles wijn bij je menu. De taak is echter niet zo eenvoudig en veel restaurants beschikken niet over echte vaardigheden op het gebied van oenologie. Hoe weet je dan of de wijnkaart van een restaurant van kwaliteit is? Hier zijn enkele aanwijzingen die u kunnen begeleiden.
De wijnkaart bevat niet de verplichte informatie
Het schrijven van een wijnkaart voor een restaurant is zeer gereguleerd en er moeten bepaalde vermeldingen aanwezig zijn. Zo is EEG-verordening nr. 2392-89, artikel 40 van 24 juli 1989, vereist dat restauranthouders in hun wijnlijsten het volgende vermelden:
- De nettoprijs van de wijn, inclusief service;
- De naam van de wijn (benaming of druivensoort);
- De hoeveelheid van de container, of deze nu per glas, per fles of zelfs per kan wordt geserveerd;
- De kleur van de wijn (rode wijn, witte wijn of roséwijn);
- Het alcoholgehalte van de wijn;
- De oorsprong van de wijn (wijnbouwgebied);
- De vermelding “biologische landbouw” als dit het geval is.
Een wijnkaart moet al deze vermeldingen bevatten, zonder uitzondering. Dit is een wettelijk minimum waarmee u uw wijn kunt kiezen met volledige kennis van het product dat wordt geserveerd.
Als deze informatie onvolledig of zelfs afwezig is, kun je inmiddels een groot gebrek aan professionaliteit en kennis bij de restauranthouders vermoeden.
Indien bovendien één van de op de menukaart genoemde wijnen om welke reden dan ook niet beschikbaar is, dient de sommelier of serveerder dit op de menukaart aan te geven.
De wijnkaart is niet compleet
Het kan voorkomen dat een wijnkaart aan alle eisen van de wet voldoet, maar dat bij sommige verwijzingen bepaalde aanvullende informatie ontbreekt. U kunt bijvoorbeeld verschillende zeer goed gedocumenteerde wijnen hebben en in het midden van de lijst een wijn vinden zonder vintage, zonder kleur of zelfs zonder AOC.
Of het nu gaat om het vergeten of om het niet kennen van deze precieze informatie, een dergelijk probleem getuigt van een gebrek aan ernst van de kant van de restauranthouder. We kunnen dan aannemen dat hij de ontwikkeling van zijn wijnkaart heeft verprutst , of erger nog, dat hij niet precies weet welke wijnen hij in zijn kelder heeft.
Dit is een slecht punt voor hem, omdat zijn wijnkaart een echte meerwaarde is voor zijn etablissement . De consument zou niet zelf op zoek hoeven te gaan naar ontbrekende informatie en zou zijn wijn moeten kunnen kiezen met volledige kennis van elke beschikbare wijnoogst.
De kaart is niet gemakkelijk te lezen
Een wijnkaart is niets anders dan een lijst van de flessen die in de kelder beschikbaar zijn . Om het begrijpen en lezen gemakkelijk en prettig te maken, moet u dus een zorgvuldige wijnkaart kunnen aanbieden , of het nu gaat om typografie of zelfs kleuren.
Net als een cv voor de kelder moet de wijnkaart daarom aantrekkelijk zijn. Het is zelfs aan te raden om tot de essentie te gaan, door een verfijnde kaart aan te bieden, met een mooie schrijfstijl en een lettertype dat groot genoeg is om het gemakkelijk leesbaar te maken.
Op dezelfde manier mogen geen spelfouten de aandacht van de klant trekken. Het maken van een typefout op een AOC, een domeinnaam of zelfs een vintage getuigt van een gebrek aan respect jegens de wijnmaker en weerspiegelt een gebrek aan professionaliteit.
Bovendien kan een slordige wijnkaart bij klanten wijzen op een gebrek aan ernst in de bediening, zoals in de keuken.
Het menu mist variatie
In een restaurant verwachten wij uiteraard een gevarieerde menukaart en menukaart, zodat de klant de keuze heeft om te proeven wat hij lekker vindt. Voor wijn is het hetzelfde. We moeten kunnen inspelen op de smaak van de klant en zo een gevarieerde wijnkaart aanbieden .
We zien vaak wijnlijsten met alleen rode Bordeaux-wijnen en witte Chardonnay-wijnen. Als dit meestal veilige weddenschappen zijn, wat zal een klant die het een of het ander niet leuk vindt, dan kiezen?
Op dezelfde manier suggereert een menukaart die alleen wijnen van hetzelfde landgoed vermeldt, dat de restauranthouder een partnerschap heeft gesloten met de wijnboer en dat hij een voordelige prijs krijgt op de dozen met flessen. Maar we kunnen ons afvragen of hij deze keuze echt heeft gemaakt vanwege de kwaliteit van de wijnen , of vanwege de goede deal.
Ten slotte kan een wijnkaart die niet erg gevarieerd is ook een gebrek aan oenologische kennis van het restaurant weerspiegelen , die tot de essentie gaat en niet de tijd neemt om aan het menu te werken.
Het is daarom raadzaam om de wijnstijlen te variëren , of het nu gaat om kleuren, wijnbouwgebieden, aromatische structuren, alcoholgehaltes... Zodat iedereen kan vinden wat hij zoekt!
Een gebrek aan logica met het menu
Om een wijn op zijn echte waarde te laten waarderen, moet u de perfecte combinatie van eten en wijn kunnen vinden , die zowel het gerecht als de wijn zal verbeteren. Het is dan ook logisch om een wijnkaart aan te bieden die perfect aansluit bij de menukaart .
Een regionaal specialiteitenrestaurant moet dan wijnen uit dezelfde regio aanbieden, terwijl een visrestaurant wijnen moet aanbieden die zijn aangepast aan visproducten, en in het bijzonder witte wijnen.
Maar ook op het gebied van de prijs en kwaliteit van de fles wijn wordt consistentie bereikt. Het zou niet logisch zijn om in een kleine regionale bistro geweldige wijnen voor enkele tientallen euro's aan te bieden. Omgekeerd verwachten klanten van een gastronomisch restaurant dat ze op hun menukaart uitzonderlijke jaargangen kunnen proeven. Op dezelfde manier moet wijn per glas worden aangeboden in eenvoudige, vriendelijke restaurants.
Ongepaste wijnservice
Als de wijn eenmaal is gekozen, is het nog niet te laat om te controleren of de restauranthouder over goede wijnvaardigheden beschikt of niet. Een perfecte wijnkaart garandeert dus niet altijd een onberispelijke service en er moeten bepaalde criteria in acht worden genomen.
De keuze van wijnglazen
Wijn wordt niet in elk type glas gedronken. En als sommige restauranthouders denken dat ze aan originaliteit en design doen door originele glazen aan te bieden, weerspiegelt dit vooral een slechte kennis van de voorwaarden voor het serveren van wijn .
Daarom moet een wijnglas een steel hebben, om het glas vast te kunnen houden zonder de wijn te verwarmen of vingerafdrukken achter te laten.
Ten slotte moet de grootte van het wijnglas worden aangepast aan het type wijn:
- Rode wijn: glas van minimaal 35 cl (idealiter 50 tot 70 cl), half gevuld;
- Witte wijn en roséwijn: glas van 30 tot 35 cl, dat voor een derde gevuld is.
Bovendien is de opening van het glas, afhankelijk van de wijn, ook belangrijk en maakt een passende bediening mogelijk.
Serveertemperatuur van wijn
Niet alle wijnen worden op dezelfde temperatuur gedronken. Te koud, de aroma's worden volledig gemaskeerd, te heet, de alcohol is te opdringerig. De bedrijfstemperaturen moeten daarom worden gerespecteerd:
- Rode wijn: tussen 12 en 18°C;
- Witte wijn: tussen 10 en 14°C;
- Roséwijn: tussen 9 en 12°C.
Als u de wijnkeuze belangrijk vindt als u naar een restaurant gaat, kunt u nu in één oogopslag de kwaliteit van de wijnkaart zien. Als u er niet veel van weet, kunt u zich wenden tot de wijnen uit de Provence , veilige waarden om uw gerechten te begeleiden.
